W Polsce dopuszczalny limit alkoholu we krwi nie uległ zmianie od wielu lat. Jeżeli alkomat wskazuje wynik od 0,2 do 0,5 promila, mówimy o wykroczeniu, zgodnie z art. 87 kodeksu wykroczeń. Jeżeli wynik jest wyższy, jest to już kwestia art. 115 Kodeksu karnego, a więc przestępstwa. W każdym przypadku nie warto ryzykować, jeżeli nie Duże ryzyko dotyczy ran mocno zanieczyszczonych lub zawierających zmiażdżone, martwe tkanki, opracowywane przez chirurga po upływie 24 godzin od zranienia. Do ran dużego ryzyka zalicza się również rany kłute, miażdżone i postrzałowe. Jeżeli szczepienie podstawowe lub przypominające było podawane, a ostatnia dawka podawana była Odporność po szczepieniu - Pfizer. Odporność po szczepionce Pfizera - Comirnaty - uzyskiwana jest po drugiej dawce szczepionki. Jak czytamy na stronie Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: "Szczepionka może nie zapewniać pełnej ochrony przed upływem co najmniej 7 dni od otrzymania Działanie przeciwbólowe kwasu acetylosalicylowego rozpoczyna się po 30 minutach po przyjęciu preparatu, jeżeli tabletka została rozpuszczona w wodzie. Maksymalne działanie uzyskiwane jest po 1–3 godzinach. Po zastosowaniu pojedynczej dawki działanie przeciwbólowe utrzymuje się przez 3–6 godzin. Jeżeli jest to ropień, może być on rzeczywiście wynikiem zbyt głębokiego podania szczepionki, ale do powstania ropnia może również dojść przy zupełnie prawidłowo wykonanym szczepieniu. Opisywane w literaturze tego typu odczyny u zdrowych dzieci pojawiały się od kilku tygodni po szczepieniu do nawet ponad 30 tygodni po wakcynacji. Rutynowe oznaczanie stężenia przeciwciał po szczepieniu przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B nie jest zalecane, jednak w sytuacji zwiększonego narażenia na zakażenie (np. u partnerów seksualnych osób zakażonych HBV) jest uzasadnione. Badanie stężenia przeciwciał anty-HBs należy wykonać 1-2 miesiące po podaniu trzeciej v6LDj. fot. Fotolia Najczęściej stosowane leki przeciwbólowe to paracetamol i metamizol z grupy nieopioidowych leków przeciwbólowych oraz niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), jak: ibuprofen, ketoprofen, kwas acetylosalicylowy, naproksen, flurbiprofen czy diklofenak. W czasie choroby lub kiedy dotyka nas naprawdę silny ból, mamy tendencję do zażywania znacznej ilości leków oraz mieszania ze sobą różnych dostępnych na rynku preparatów. Jednak w większości przypadków nasza wiedza w tym temacie jest znikoma, a decyzje o wyborze środków przeciwbólowych podejmujemy bez konsultacji z farmaceutą, co może mieć poważne konsekwencje dla naszego zdrowia. Spis treści: Paracetamol i ibuprofen - czy można je stosować razem? Jakich leków przeciwbólowych nie można łączyć? Paracetamol i ibuprofen - czy można je stosować razem? Powszechnie w leczeniu dolegliwości bólowych stosuje się leki określane mianem nienarkotycznych (nieopioidowych) leków przeciwbólowych, w przypadku których nie występuje ryzyko uzależnienia. Zaliczają się do nich: pochodne aniliny (np. paracetamol) oraz metamizol (pochodna pirazolonu), jak również niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), np. ibuprofen czy kwas acetylosalicylowy (aspiryna). Warto zaznaczyć, że działanie dwóch najczęściej stosowanych w lekach przeciwbólowych substancji – paracetamolu oraz ibuprofenu – przebiega w nieco odmienny sposób. Paracetamol blokuje zlokalizowany w mózgu enzym (cyklooksygenazę 3, COX-3) i odcina drogę impulsom bólowym, które wysyłane są do mózgu. W efekcie nie odbiera on informacji, że coś nas boli. Jeśli ból wiąże się ze stanem zapalnym (np. w przebiegu infekcji bakteryjnej), to po pewnym czasie od podania paracetamolu dolegliwość może powrócić, gdyż nie została usunięta jej przyczyna. Ibuprofen ma natomiast działanie obwodowe, co oznacza, że działa na „ognisko” bólu, usuwając jego możliwą przyczynę, czyli stan zapalny. Ta dodatkowa funkcja ibuprofenu jest niezwykle istotna, gdyż przyczyną bólu i gorączki często są właśnie stany zapalne i infekcje. Dodatkowo ibuprofen działa szybciej (już po 15 minutach) oraz dłużej (do 8 godzin) niż paracetamol (4-6 godzin). Znajomość tych różnic ma kluczowe znaczenie, zwłaszcza w przypadku zażywania kilku preparatów jednocześnie. Jak się okazuje, łączenie leków przeciwbólowych jest możliwe, a w niektórych przypadkach może nawet zwiększyć skuteczność walki z bólem. Badania kliniczne udowodniły, ze połączenie dwóch substancji przeciwbólowych, np. ibuprofenu i paracetamolu, zwiększa skuteczność terapii. Warto jednak nie robić tego na własną rękę, lepiej zasięgnąć porady specjalisty lub wybrać gotowe preparaty dwuskładnikowe, które zawierają odpowiednie dawki każdego z leków – mówi farmakolog, prof. dr hab. n. farm. Andrzej Stańczak. Jakich leków przeciwbólowych nie można łączyć? Nie wszystkie leki przeciwbólowe możemy swobodnie ze sobą łączyć. Jedną z ważnych zasad jest unikanie mieszania preparatów należących do jednej grupy, np. NLPZ (niesteroidowych leków przeciwzapalnych), ponieważ może to zwiększać niekorzystne działanie na układ pokarmowy. Z tego powodu nie powinno się zażywać jednocześnie np. ibuprofenu i kwasu acetylosalicylowego czy ketoprofenu albo naproksenu. Jeśli więc przyjmujemy ibuprofen, możemy także stosować paracetamol, który zalicza się do innej grupy leków. Powinniśmy zachować ostrożność także wtedy, gdy łączymy leki przeciwbólowe z lekami na przeziębienie. Często zawierają one tę samą substancję czynną, co może zwiększać ryzyko przedawkowania i nasilać działania niepożądane. Nierozważna farmakoterapia, kontrolowana wyłącznie radami farmaceuty z reklamy telewizyjnej, może skończyć się przekroczeniem dopuszczalnych dawek terapeutycznych leku i wystąpieniem objawów niepożądanych lub wręcz toksycznych. Lek powinien być dostosowany do konkretnego pacjenta, rodzaju bólu, stopnia jego nasilenia, chorób współistniejących oraz jednocześnie stosowanych leków – ostrzega dr hab. n. med. Monika Białecka. Jeśli więc mamy jakiekolwiek wątpliwości co do zażywania określonych leków oraz możliwości ich łączenia, powinniśmy skorzystać z porady lekarza lub farmaceuty. Tylko wtedy będziemy mieli pewność, że nasze leczenie jest nie tylko skuteczne, ale przede wszystkim bezpieczne dla naszego zdrowia. Treść artykułu powstała na podstawie materiałów prasowych kampanii „Wiedza nie boli”. Pierwotnie artykuł został opublikowany Jeśli chcesz skonsultować swoje objawy z lekarzem internistą, umów się na wizytę online. Więcej na podobny temat:Czym są interakcje leków?Interakcje leków z żywnością – tabelaJak uniknąć interakcji leków z tłuszczami?Czy leki można popijać mlekiem?Dlaczego nie wolno łączyć alkoholu z lekami?Środki przeciwbólowe - 11 najważniejszych pytań Środki przeciwbólowe - jakie tabletki wybrać Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem! Na temat szczepionek od czasu do czasu pojawiają się różne „rewelacje”– że nic nie dają albo wręcz szkodzą. Jedni szczepią regularnie siebie i dzieci, inni boją się tego robić. Jak jest naprawdę ze szczepionkami? Spis treściPrawda o szczepionkachJak działają szczepionki skojarzone? [WIDEO]Fałszywe twierdzenia o szczepionkach Zestawmy najbardziej popularne stwierdzenia o szczepionkach. Jednak, które z nich są prawdziwe, a które fałszywe. Oto krótka „ściągawka”. Prawda o szczepionkach Najlepszym sposobem na wirusy jest szczepionka Tak. Nie wynaleziono jeszcze lekarstwa, które potrafiłoby rozprawić się z wszystkimi wirusami. Nie działają na nie antybiotyki. Dlatego leczenie chorób wirusowych jest bardzo trudne. Na dodatek niosą one poważne powikłania, które mogą prowadzić np. do trwałego uszkodzenia wątroby, serca, zmian neurologicznych, a nawet śmierci. Najlepszym sposobem uniknięcia komplikacji jest szczepienie. Najwięcej szczepionek podaje się niemowlętom Tak. System odpornościowy małych dzieci nie potrafi jeszcze poradzić sobie z drobnoustrojami. Wprawdzie dziecko rodzi się z tzw. odpornością pierwotną, ale przekazane przez mamę przeciwciała chronią malucha na krótko, potem ich poziom obniża się stopniowo. Szczepionki pobudzają układ odpornościowy malucha do odpierania ataków, dając skuteczną ochronę przed drobnoustrojami. Po szczepieniu może pojawić się gorączka Tak. Do 48 godzin od szczepienia mogą pojawić się tzw. odczyny poszczepienne. Opuchlizna, zaczerwienie, bolesność w miejscu zastrzyku to typowe reakcje miejscowe na szczepionkę. Możemy czuć się rozbici, mieć bóle głowy, brak apetytu, podwyższoną temperaturę, czasem dochodzi do powiększenia węzłów chłonnych. Nasilenie objawów zależy od indywidualnej wrażliwości. Gdy wystąpią, trzeba położyć zimny okład z roztworu sody oczyszczonej, zażyć lek przeciwgorączkowy i więcej odpoczywać. W dniu szczepienia należy unikać forsownych ćwiczeń i alkoholu (szczepionka gorzej się wówczas wchłania). Po 2–3 dniach dolegliwości powinny ustąpić. W razie wysokiej gorączki, wymiotów, biegunki, bladości skóry trzeba jak najszybciej zgłosić się do lekarza, żeby określił ich przyczynę. Takie sygnały mogą świadczyć o powikłaniach spowodowanych patologiczną reakcją organizmu na prawidłowo podaną szczepionkę (reakcja anafilaktyczna). Tylko osoby całkowicie zdrowe mogą się szczepić Tak. Każda osoba przed szczepieniem musi być zbadana – lekarz ogląda gardło i skórę, osłuchuje serce i płuca, pyta o przebyte choroby i zażywane leki, i na podstawie tego wywiadu kwalifikuje do szczepienia. Bezwzględnymi przeciwwskazaniami są ostra choroba z gorączką, osłabienie układu odpornościowego, nadwrażliwość na składniki szczepionki, silne reakcje poszczepienne na poprzednią dawkę. Nie dyskwalifikują natomiast miejscowe odczyny po poprzednich szczepionkach. Kobiety w ciąży szczepi się tylko wtedy, kiedy to naprawdę konieczne W ciąży dopuszczalne jest podanie szczepionki przeciwko grypie, WZW B, tężcowi, wściekliźnie, czyli szczepionki "zabite". Przeciwwskazane są szczepionki „żywe” (przeciw odrze, różyczce, śwince, ospie). W ciąży niewskazane są również szczepionki przeciwko chorobom tropikalnym. Jak jednak przekonuje dr n. med. Krzysztof Maj, ginekolog położnik, "Jeśli nie ma innego wyjścia, wokół szaleje epidemia albo nie możesz uniknąć wyjazdu do kraju, w którym dana choroba występuje w postaci endemicznej (tylko na tym obszarze), należy rozważyć zastosowanie szczepionek niewskazanych w ciąży (np. przeciw gruźlicy, meningokokom, durowi brzusznemu, żółtej febrze), biorąc pod uwagę potencjalne korzyści i ewentualne ryzyko". W związku z tym o szczepieniu w ciąży zawsze decyduje o tym ginekolog po konsultacji ze specjalistą chorób zakaźnych, wybierając mniejsze zło. Warto wiedzieć, że przypadku szczepienia przeciwko ospie wietrznej, zalecanego kobietom, które na nią nie chorowały i planują dziecko, z ciążą trzeba odczekać przynajmniej miesiąc, zaś w wypadku szczepionki przeciw różyczce – co najmniej 1–3 miesiące. Jak działają szczepionki skojarzone? [WIDEO] Fałszywe twierdzenia o szczepionkach Szczepienie się przeciw zapomnianym chorobom nie ma sensu Nie. Chociaż o takich schorzeniach jak Heinego-Medina (polio) czy błonica już się u nas prawie nie słyszy, szczepić się trzeba. Drobnoustroje szybko się rozprzestrzeniają i dopóki pojawiają się pojedyncze przypadki choroby, zmniejszenie liczby szczepień grozi wystąpieniem epidemii. Na przykład w ubiegłej dekadzie w Rosji na skutek zaniedbania szczepień zanotowano tyle śmiertelnych zachorowań na błonicę, co w czasie II wojny światowej! Szczepionka może wywołać chorobę, przed którą miała chronić Nie. Nowoczesne szczepionki składają się z pozbawionych zdolności zakażania lub martwych drobnoustrojów albo ich fragmentów, więc zachorowanie w wyniku szczepienia jest praktycznie niemożliwe. Szczepionki „żywe” rzadko mogą spowodować niezwykle łagodną postać choroby, np. pojedyncze wykwity „ospopodobne”. Przypuszczenie, że szczepionka może wywołać chorobę, bierze się stąd, że czasem tuż przed lub po niej łapiemy infekcję i niesłusznie winimy za to szczepionkę. Wystarczą szczepienia obowiązkowe, inne są zbędne Nie. Szczepionki obowiązkowe nie chronią nas przed wszystkimi chorobami zakaźnymi występującymi w naszej strefie klimatycznej. Aby uzyskać pełne zabezpieczenie, trzeba je uzupełnić szczepieniami zalecanymi – są równie ważne, ale niestety odpłatne. Osoby, które nie zostały objęte obowiązkowymi szczepieniami, powinny zaszczepić się przeciw WZW typu A i B. Kto nie chorował, powinien też przyjąć szczepionkę skojarzoną przeciw odrze, śwince i różyczce oraz przeciw ospie wietrznej. Osobom z osłabioną odpornością zaleca się szczepienie przeciw pneumokokom, a tym, którzy przebywają w terenie zakleszczonym – przeciwko kleszczowemu zapaleniu mózgu. Szczepionki skojarzone są niebezpieczne, bo zawierają dużo wirusów Nie. Mimo że chronią przed wieloma (od 2 do 6) chorobami, są bezpieczne. Na świecie stosuje się je od lat i nie stwierdzono, by miały działania uboczne. Szczepionki skojarzone mają tę przewagę nad pojedynczymi, że oszczędzają dziecku stresu, ponieważ dostaje mniej zastrzyków.. Jest też po nich mniej odczynów poszczepiennych. W ciągu pierwszych 2 lat życia zgodnie z programem obowiązkowych bezpłatnych szczepień dziecko musi dostać aż 16 zastrzyków. Rodzice mogą jednak kupić szczepionki 5- lub 6-składnikowe, redukując liczbę zastrzyków do 7 albo 9. Jeden zastrzyk chroni przed chorobą do końca życia Nie. Poszczególne szczepionki stosuje się według różnych schematów (1, 2, 3, a nawet 4 dawki) w ściśle określonym terminie. Na przykład 2 dawki szczepionki przeciw odrze, śwince i różyczce dają ochronę już do końca życia, podobnie jak przeciw WZW A. Ale szczepionka przeciw durowi brzusznemu i kleszczowemu zapaleniu mózgu chroni przez 3 lata, a przeciw grypie tylko rok. Czytaj też: Gdzie można się zaszczepić? Nie ma obowiązku szczepienia przed podróżą do krajów egzotycznych Nie. Pewne szczepienia są obowiązkowe, na granicy trzeba pokazać zaświadczenie. Dlatego 2 miesiące przed wyjazdem w sanepidzie lub poradni chorób zakaźnych i tropikalnych warto dowiedzieć się, jakie szczepienia są koniecznie, a jakie zalecane. miesięcznik "Zdrowie" data publikacji: 06:55 ten tekst przeczytasz w 2 minuty Przyjęcie szczepionki przeciw COVID-19 powinno nas skłonić do czasowej abstynencji. Zdaniem dyrektora Wojskowego Instytutu Medycznego gen. dyw. prof. Grzegorza Gieleraka nie powinniśmy spożywać alkoholu w ciągu pierwszych 48, a nawet 72 godz. po przyjęciu szczepionki. Tong_stocker / Shutterstock Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Trzy dni bez alkoholu po szczepieniu przeciw COVID-19 Szczepionki i zakrzepica: "Mamy jedno, dwa zdarzenia na milion zaszczepionych osób" W Polsce trwa wyszczepianie społeczeństwa przeciw COVID-19 W pierwszych dniach po przyjęciu szczepionki mogą pojawić się niepożądane odczyny poszczepienne Ekspert z Wojskowego Instytutu Medycznego zwraca uwagę, że negatywne reakcje organizmu mogą zostać wzmocnione przez alkohol Więcej informacji znajdziesz na stronie głównej Onet. Trzy dni bez alkoholu po szczepieniu przeciw COVID-19 Dyrektor WIM w rozmowie z "SE" został między innymi zapytany o to, czy i kiedy można spożywać alkoholu po szczepieniu. "Generalnie obowiązująca zasada jest taka, że szczepienie pobudza układ immunologiczny. Jeśli jesteśmy zainteresowani - a jesteśmy - tym, żeby odpowiedział on jak najlepiej na podany antygen i wytworzył przeciwciała, to musi być sprawny. Alkohol jest poniekąd trucizną, która hamuje odpowiedź immunologiczną" - tłumaczył dziennikowi Gielerak. "W związku z tym zalecenie powinno brzmieć: nie powinniśmy spożywać alkoholu w ciągu pierwszych 48, a nawet 72 godz. po przyjęciu dawki. Czyli wtedy, kiedy mogą wystąpić odczyny poszczepienne" - podkreślił. "Podsumowując - nie spożywamy alkoholu przez pierwsze trzy dni, a później oczywiście z rozsądkiem" - zaznaczył szef WIM. Szczepionki i zakrzepica: "Mamy jedno, dwa zdarzenia na milion zaszczepionych osób" Gielerak został również zapytany o bezpieczeństwo szczepionki AstraZeneki. "To szczepionka wektorowa, czyli taka sama jak firmy Johnson&Johnson. Co prawda ta ostatnia jest jednodawkowa - i to jest jej przewaga, którą doceniają szczególnie młodzi ludzie - ale skuteczność AstryZeneki jest nawet do 10 proc. wyższa" - mówił. "Jeżeli chodzi o ryzyka związane z przyjęciem szczepionek wektorowych, to one są tożsame i mamy tutaj do czynienia z ewidentną manipulacją w publicznym przekazie. Wszystkie te szczepionki niosą ze sobą ryzyka, przede wszystkim zakrzepowo-zatorowe, ale podkreślamy, że są to ryzyka minimalne. Mamy jedno, dwa zdarzenia na milion zaszczepionych osób, więc korzyści z zaszczepienia są nieporównywalnie większe" - ocenił. "Więc na pytanie, czy jest to dobra szczepionka odpowiadam: tak. Ma 70 proc. skuteczności" - dodał dyrektor Wojskowego Instytutu Medycznego. (PAP) Przeczytaj też: Przeszli COVID-19, ale nie są zdrowi. Lekarz mówi, co dolega ozdrowieńcom Dlaczego ciągle tyle osób umiera na COVID-19? Lekarka wyjaśnia "Koronawirus wyłapuje ludzi żyjących niezdrowo i to oni przeważnie chorują" Francuska szczepionka będzie chronić przed nowymi mutacjami SARS-CoV-2? Kolejne kraje zainteresowane zakupem Treści z serwisu mają na celu polepszenie, a nie zastąpienie, kontaktu pomiędzy Użytkownikiem Serwisu a jego lekarzem. Serwis ma z założenia charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny. Przed zastosowaniem się do porad z zakresu wiedzy specjalistycznej, w szczególności medycznych, zawartych w naszym Serwisie należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Administrator nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z wykorzystania informacji zawartych w Serwisie. Potrzebujesz konsultacji lekarskiej lub e-recepty? Wejdź na gdzie uzyskasz pomoc online - szybko, bezpiecznie i bez wychodzenia z domu. Źródła koronawirus COVID-19 pandemia epidemia wirus choroby zakaźne szczepionka na koronawirusa Co oznacza drganie powieki i czy powinno niepokoić? Drganie powieki zdarza się każdemu i choć jest nieprzyjemne, gdy występuje sporadycznie, nie powinno niepokoić. Zazwyczaj taki jednorazowy epizod drgania jest... Upał to katorga dla serca. Kardiolog: codziennie się ważyć i uważać z piciem wody Z jednej strony czekamy z utęsknieniem na słońce, ale gdy już żar leje się z nieba, cały nasz organizm mówi basta. Serce tutaj wcale się nie wyłamuje. W takie dni... Klaudia Torchała Ponad dwa lata temu odstawiła alkohol. Jak zmieniło się jej życie? "To się robiło niepokojące" Urszula Chincz to dziennikarka, znana z prowadzania programów śniadaniowych w TVP2 i TVN. Od kilku lat rozwija swój kanał na Youtube jako Ula Pedantula. Ostatnio... Adrian Dąbek Czy picie kawy może poprawić stan naszej wątroby? Co mówią najnowsze badania? Kawa przez długi czas traktowana była jako używka, której zbyt częste stosowanie raczej nie jest dobre dla naszego zdrowia. Jednak od jakiegoś czasu coraz więcej... Rekord zakażeń szóstej fali. Co powinno zrobić państwo? Zaskakująca rada dr Afelt Fala pandemii wywołana mutacją rozkręca się w Europie. Ponad połowa wszystkich nowych zakażeń na świecie ma miejsce na naszym kontynencie. Rekordowe wzrosty... Monika Mikołajska Jak alkohol działa na ludzi po czterdziestce? Zaskakujące odkrycie Picie alkoholu nie zapewnia żadnych korzyści zdrowotnych osobom poniżej 40. roku życia. Jednak badania naukowców przynoszą zaskakujące wieści dla tych po... Tomasz Gdaniec Ścigał się w piciu na czas. Opróżnił butelkę likieru i padł martwy Picie alkoholu na czas to bardzo niebezpieczna "zabawa", która może zakończyć się tragedią. W Republice Południowej Afryki młody mężczyzna wziął udział w... Sylwia Czerniak Osiem leków, których lepiej nie łączyć z alkoholem O tym, że w czasie przyjmowania niektórych leków nie należy pić alkoholu, wie praktycznie każdy. Znacznie gorzej jest już z wiedzą na temat tego, o jakie... Miał prawie 14 promili alkoholu we krwi i przeżył. Toksykolog wyjaśnia jak to możliwe Przeglądając serwisy informacyjne, co jakiś czas można natknąć się na wiadomości o ludziach, którzy przyjęli uznawane za śmiertelne dawki alkoholu i zdołali... Sylwia Czerniak Nowa tabletka na kaca trafiła do sprzedaży. Poważnie redukuje skutki picia Tabletka, która rozkłada alkohol w organizmie i dzięki temu zapobiega kacowi, już jest dostępna w sprzedaży — na razie w Wielkiej Brytanii i tam rozpisują się o... Diana Szwajcer

po jakim czasie po szczepieniu mozna pic alkohol